Lymfedrainage

Lymfedrainage is een aangename, decongestieve therapie, waarbij door zachte aanraak-, druk- en ontspanningstechnieken de stroming van lymfevocht door het lichaam versterkt wordt. Omdat manuele lymfedrainage geen klassieke massage is, mag deze techniek uitsluitend onder leiding van een geschoolde expert toegepast worden. Lymfedrainage kan veel tot stand brengen als het op professionele wijze toegepast wordt. Zo wordt lymfedrainage in het gelaat al lang toegepast door de dermatologische cosmetica, waar de techniek bijvoorbeeld gebruikt wordt tegen acne en littekens. Ook in de geneeskunde is manuele lymfedrainage al jaren erkend en wordt het bijvoorbeeld gebruikt bij het behandelen van lymfeoedemen.

Het principe van lymfedrainage

Al in de 16e eeuw speculeerden artsen en wetenschappers: naast de bloedsomloop moet er nog een tweede vatenstelsel zijn dat de lichaamscellen verzorgt en reinigt. Ze hadden het bij het rechte end. Het lymfevocht stroomt in vertakte lymfebanen door het menselijk lichaam, transporteert zo voedingsstoffen en vetten naar de cellen en neemt daarbij tegelijkertijd virussen, bacteriën, celafval en schadelijke stoffen mee.

Om de lymfe te ontdoen van die gevaarlijke vracht, zijn in de lymfebanen op veel plaatsen filtreerstations geplaatst en ingeschakeld, de zogenaamde lymfeklieren. Deze zijn ongeveer even groot als kleine kidneybonen en bevinden zich meestal in trosjes in de buurt van aders, in de oksels, ellebogen, knieën, lendenen, borst en hals. In de lymfeklieren zitten witte bloedlichaampjes en bacteriedodende cellen die het bloed zuiveren. Bij een ziekte neemt het aantal witte bloedcellen toe, waardoor de lymfeklieren opzwellen.

Lymfedrainage: Lymfe en lymfeklieren

De lymfe beschikt zelf niet over een pomp, maar is gekoppeld aan de druk van het bloedsysteem. Daarom duurt het vaak enige tijd totdat de schadelijke stoffen die in het bloed aanwezig zijn, afgevoerd zijn. Met manuele lymfedrainage kan dit proces versneld worden. Daarbij wordt de lymfestroom met strijkende, cirkelende bewegingen opgewekt.

Het principe van de lymfedrainage werd in de jaren 30 ontdekt door de Deense fysiotherapeut Emil Vodder. Het was hem opgevallen dat patiënten met chronische verkoudheidsverschijnselen vaak vergrote lymfeklieren hadden. Toen hij bij een paar patiënten de lymfeklieren zachtjes begon te masseren, werden ze snel weer gezond. Vandaag de dag is lymfedrainage een behandelingstechniek die zowel in de medische als de cosmetische wereld gebruikt wordt.

Toepassing van manuele therapie

Reeds lang voordat lymfedrainage toegepast werd in de geneeskunde, was het in de cosmetische dermatologie een gangbare behandelingstechniek. Daar werd lymfedrainage in de eerste plaats op het gezicht toegepast ter behandeling van acne en littekens of voor de voor- en nabehandeling van operaties.

Vooral bij operatieve ingrepen in de borst kan de vorming van littekens verminderd worden door voorafgaande lymfedrainage. Door de diepe insnijdingen bij een operatie kunnen fijne lymfevaten en -klieren onherstelbaar beschadigd worden. Dat leidt ertoe dat weefselvloeistof niet meer weggevoerd kan worden, zich daardoor ophoopt,opzwelt en zo op de nieuwe hechting drukt. Dit vertraagt niet alleen de genezing van de wond, maar kan ook tot lelijke littekens en vergroeiingen leiden.

Bovendien versterkt de massage van de lymfeklieren tijdens een lymfedrainage het immuunsysteem, reduceert het stress en voorkomt het allergieën en het vasthouden van vocht door het lichaam.